Project in de kijker : The Helping Hand
Project in de kijker : The Helping Hand
De coronacrisis is een bijzondere periode. Mensen blijven binnen, mondmaskers worden heel gewoon, activiteiten worden geannuleerd, projecten worden on-hold gezet, scholen worden gesloten,….
Maar niet voor iedereen betekent dit een rustige periode! Zo draait het project ‘The Helping Hand’ op volle toeren.
Reden genoeg dus om even virtueel samen te zitten met enkele van de drijvende krachten om een blik achter de schermen te werpen. Eén voor één gedreven mensen die zich elk om hun eigen manier inzetten voor een gezamenlijk doel.
Maureen Duru, moeder van 4 en afkomstig uit Nigeria kunnen we gerust bestempelen als de geestelijke moeder van dit project. Voeding, diaspora en identiteit zijn haar stokpaardjes die ze vorm gaf onder de noemer van haar vzw the Foodbridge.
Theo Opoku is dan weer afkomstig uit Ghana en is vader van 2 volwassenen kinderen. Zijn grote kracht ligt in het verbinden van mensen. Als pastor, en voorzitter van zijn eigen vzw Kwabre Ne Sekyere staat hij midden in de Afrikaanse gemeenschap. Tevens is hij educatief medewerker van Sankaa waardoor hij de brug met de Vlaamse maatschappij perfect kan maken.
Tenslotte is er ook de Ghanees Fynn Dodoo, voorzitter van vzw Mfantseman. Een dynamische man die actief is in verschillende verenigingen en die altijd klaar staat om zijn hulp aan te bieden. Naast zijn verenigingswerk is hij ook nog verantwoordelijk voor een radiostation. Communicatie is hem dus niet vreemd.
The helping hand … Het begin.
Maureen heeft een roeping om mensen in nood te helpen. Het trof haar dan ook steeds als ze de erbarmelijke levensomstandigheden van vluchtelingen en daklozen zag in de buurt van Brussel-Noord en van het ‘Klein kasteeltje’. Gepassioneerd door voeding vatte ze het idee op om hen minstens 1 maal per week een warme maaltijd aan te bieden. Ze betrok Theo en Fynn bij de uitwerking van haar idee en zo werd het project ‘The helping hand’ geboren.
En toen ...
Terwijl ze zich aanvankelijk focusten op het bereiden van warme maaltijden voor daklozen en vluchtelingen met vrijwilligers van hun verenigingen, werden de activiteiten geleidelijk aan uitgebreid.
Zo is er nu wekelijks ook een verdeling van vers fruit en groenten aan mensen uit de gemeenschap in armoede. Hiervoor wordt samengewerkt met Collectmet waarbij ze voedseloverschotten mogen ophalen en die verdelen.
De kracht van dit project ligt er vooral in dat mensen uit de Afrikaanse gemeenschap zorgen voor de hulpbehoevenden uit hun eigen gemeenschap.
Ze kennen de situatie en de noden van binnenuit en kunnen dus perfect inspelen op hun behoeften. De wekelijkse warme maaltijden worden bijvoorbeeld met giften vanuit de gemeenschap bereid in de keuken van GC De Platoo, die ze gratis kunnen gebruiken. Er wordt gekozen voor Afrikaanse gerechten omdat die de vluchtelingen die ver van huis zijn ontzettend blij maken. Voeding verbindt niet alleen maar de geuren en smaken maken ook herinneringen los aan hun thuisland en hun familie. Het voelt voor hen een beetje als thuiskomen.
En tijdens de coronacrisis ? …
Wel door de coronacrisis worden behoeftes nog sterker. Jammer genoeg werd ook de keuken van GC De Platoo gesloten waardoor we de warme maaltijden niet meer konden verzekeren. Wel blijven we inzetten op het uitdelen van verse groenten en fruit.
Naast de giften vanuit onze eigen gemeenschap worden we nu ook ondersteund door de Koning Boudewijnstichting. Hierdoor kunnen we tijdens de crisis Afrikaanse studenten die het financieel moeilijk hebben ook ondersteunen. Met de hulp van de 5 regionale vrijwillige medewerkers kunnen we zo een 150 studenten uit Gent, Brussel, Antwerpen, Leuven, Limburg en enkele Waalse steden 2 wekelijks een voedselpakket bezorgen.
In samenwerking met Sankaa vzw kregen deze studenten ook een mondmasker, filters, alcoholgel en een handleiding rond het correcte gebruik van de mondmaskers.
Tot slot …
‘The Helping Hand’ is een ongelooflijk rijk en inspirerend project van, voor en door Afrikanen met de onmiskenbare hulp en inzet van Vlaamse partners. Vele helpende handen maken het werk licht !
The Helping Hand is een samenwerking van :
The Foodbridge vzw, Sankaa vzw, Kwabre Ne Sekyere Belgium vzw, Mfantesman vzw, United Zambians in Belgium vzw, Vocals for Christ vzw, Asanteman en Otu umunwayi Igbo Belgium vzw
Met de hulp van : Collectmet, GC De Platoo, Koning Boudewijnstichting.
De regionale coördinatoren voor het corona-project voor Afrikaanse studentes zijn :
Regina Mukondola, Amanda Lazmon, Aluba Kalu-Otis, Dennis Mensah,
Elisabeth Severino Fernandes , Erasmus Dadzie, Diana Adetsu en Henry
Ojo-Kolawole.
Vereniging in de kijker : Nyemimei Akpee Belgium
Vereniging in de kijker : Nyemimei Akpee Belgium
Een bijzondere ontmoeting tijdens deze coronaperiode. Henry, mijn gesprekspartner en ik zitten niet gezellig bij elkaar aan een tafel voor een gesprek van vlees en bloed maar wij zitten virtueel bij elkaar elk aan de andere kant van ons computerscherm. Gelukkig kan ik beroep doen op skype en whatsapp om toch dit mooie verhaal van Henry en Nyemimei Akpee Belgium te beluisteren en met jullie te delen.
Henry Obedekah, afkomstig uit Ghana, woont al 30 jaar in België en is niet alleen voorzitter van Nyeimimai Akpee Belgium en van Gadangme Europe maar werkt ook voor de Zuid-Afrikaanse ambassade in Brussel. Met zijn vrouw Cynthia heeft hij 3 kinderen tussen de 17 en 20 jaar oud.
Een warme, gemoedelijke man die het welzijn en welbevinden van de mensen van zijn gemeenschap, zowel in België als in Ghana, bijna als zijn persoonlijke missie ziet.
Hoe kwamen jullie op het idee om Nyemimei Akpee Belgium vzw op te richten ?
30 jaar geleden, toen ik in België aankwam, organiseerden we met de mensen van mijn bevolkingsgroep uit Ghana, de ‘Ga’, maandelijkse bijeenkomsten om elkaar te ondersteunen en elkaar te helpen in geval van problemen. Deze bijeenkomsten waren zeer informeel en na enkele jaren werden die stopgezet.
De jaren nadien bleven mensen mij echter aanspreken in geval van een overlijden in de gemeenschap of indien er problemen waren. Van daaruit groeide het idee om op regelmatige basis een groep mensen bij elkaar te brengen. Niet alleen in geval van problemen maar ook om elkaar te ondersteunen bij de integratie in België, een sociaal platform te creëren, ontspannende en sociale activiteiten te organiseren,… In 2011 kwamen we uiteindelijk samen om te brainstormen over hoe we dit allemaal inhoudelijk en praktisch konden organiseren. Zo ontstond geleidelijk aan Nyeimimai Akpee Belgium. Naast de maandelijkse bijeenkomsten organiseerden we ook activiteiten om onze cultuur te promoten. Vanuit de uitdagingen van integratie werden ook vormingen en seminaries georganiseerd rond het leven in België, de rechten en de plichten, het schoolsysteem,…
Tenslotte hebben wij in 2016 Nyemimei Akpee uiteindelijk officieel geregistreerd als Nyemimei Akpee Belgium vzw met de hulp van Sankaa.
Zijn de activiteiten ondertussen nog geëvolueerd ?
De maandelijkse activiteiten bestaan nog steeds en blijven een belangrijk luik in onze werking omdat we hier detecteren wat er in de gemeenschap leeft. Onze activiteiten proberen we dan zoveel mogelijk af te stemmen op de opgevangen signalen.
Zo hebben we een luik ‘vormingsactiviteiten’ waarin we nog steeds heel erg inzetten op de integratie van onze leden in België. In 2019 organiseerden we bijvoorbeeld een vorming rond het onderwijssysteem in België in samenwerking met het Minderhedenforum, Sankaa en Kassoemai. Dit jaar werd er een project rond gezondheid gepland maar dit kan in de coronaperiode niet doorgaan.
Volgend jaar willen we ook taallessen organiseren. Voor onze jongeren vinden wij het belangrijk dat zij onze lokale Ghanese taal ‘Ga’ leren lezen en schrijven. Voor de volwassenen daarentegen blijft het een uitdaging om Nederlands leren. We proberen hen dan ook zo veel mogelijk toe te leiden naar taallessen.
Naast vormingsactiviteiten hebben we ook ons luik ‘sociaal-familiaal georiënteerde activiteiten’ waarbij we activiteiten organiseren buiten onze vertrouwde omgeving voor de families en andere geïnteresseerden. Zo organiseerden we een picknick in een park in Leuven, gingen we op familie- uitstap naar Oostende waar we het strand bezochten en een boottocht maakten. Voor sommige kinderen was het de eerste maal dat ze de zee zagen. Verder maakten we een citytrip naar Parijs welke meer gericht was op cultuurbeleving.
‘Gemeenschapsactiviteiten’ zijn voor ons dan weer een andere manier om een actieve rol te spelen in de gemeenten waar wij ooit als buitenlanders terecht kwamen en die ons nu volledig opgenomen hebben.
Zo namen wij deel aan de lenteschoonmaken in Vilvoorde en Jette. Met materiaal en begeleiding van de gemeenten hielpen wij bij de schoonmaak van straten en autowegen. Dit jaar zal dit jammer genoeg niet doorgaan de het coronavirus.
Hebben jullie ook activiteiten in Ghana ?
Eén van onze hoofdactiviteiten in Ghana is de bouw van een school in Abokobi. In 2016 kregen wij te horen dat mijn vroegere school in heel slechte staat was. Het dak lekte, er waren insecten, de kinderen konden niet fatsoenlijk begeleid worden, leerkrachten waren niet gemotiveerd om daar te werken…. Dit inspireerde ons om meer betrokken te zijn bij de ontwikkeling in Ghana. In een eerste fase verzamelden wij fondsen om 2 klaslokalen te renoveren. Tijdens de renovatie kregen wij een voorstel van de kerk om samen met hen de hele school af te breken en een nieuw moderne school te bouwen voor de gemeenschap van Abokobi. De werkzaamheden zijn tot vandaag nog aan de gang en we blijven dus fondsen verzamelen zodat wij de volledige school kunnen afwerken.
Wij zijn ook lid van een koepelorganisatie ‘Gadangme Europa’ waar ik momenteel de huidige voorzitter ben. De leden hiervan zijn allen ‘Gadangme’, onze bevolkingsgroep in Ghana en komen uit verschillende Europese landen. Ook tijdens de huidige coronapandemie bleef Gadangme Europa actief en organiseerde verschillende donaties ten voordele van de ‘Ga’ gemeenschap in Ghana
Henry, heb je nog dromen ?
Ja, die heb ik !!!
Ik wil vooral in pensioen kunnen gaan in vrede, in rust.
Zien dat de organisatie groeit en de jongeren de fakkel overnemen. Ook dat we hen kunnen blijven motiveren om goede burgers te zijn en om vrijwillig activiteiten te ondernemen om bruggen te bouwen naar de andere gemeenschappen.